Η οστεοχόνδρωσηείναι μια ασθένεια της σύγχρονης κοινωνίας.
Η υποδυναμία, η ανθυγιεινή διατροφή οδηγεί σε παθολογικές αλλαγές στη σπονδυλική στήλη.
Η θωρακική οστεοχόνδρωση είναι πολύ λιγότερο συχνή από την αυχενική και την οσφυϊκή χώρα.
Αυτό οφείλεται στη χαμηλότερη κινητικότητα αυτού του τμήματος της σπονδυλικής στήλης.
Σύμφωνα με τη διεθνή ταξινόμηση των ασθενειών (ICD 10), η ασθένεια έχει τον κωδικό M42.
Η ουσία της παθολογίας
Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής σπονδυλικής στήλης είναι δυστροφικές αλλαγές στον χόνδρο και στους οστικούς ιστούς της σπονδυλικής στήλης. Η ασθένεια επηρεάζει και τα δύο φύλα μεταξύ των 25 και 50 ετών. Η απάτη της νόσου είναι ότι τα συμπτώματα είναι «μεταμφιεσμένα» ως σημεία άλλων ασθενειών (καρδιαγγειακά ή γαστρικά), επομένως, η θωρακική οστεοχόνδρωση διαγιγνώσκεται πολύ αργά.
Αλγόριθμος ανάπτυξης ασθενειών:
- Υπό την επίδραση δυσμενών παραγόντων, ο πυρήνας του σπονδυλικού δίσκου γίνεται λεπτότερος και πεπλατυσμένος.
- Οι γειτονικοί σπόνδυλοι πλησιάζουν ο ένας τον άλλον, μια εστία φλεγμονής εμφανίζεται μεταξύ τους.
- Οι κάψουλες των αρθρώσεων τεντώνονται, η κινητικότητα της σπονδυλικής στήλης μειώνεται.
- Οι ρίζες του νωτιαίου νεύρου τσιμπήθηκαν.
- Ο νωτιαίος μυελός συμπιέζεται.
- Ο οστικός ιστός των σπονδύλων μεγαλώνει, εμφανίζονται οστικές διεργασίες (οστεοφύτα).
Υπάρχουν τέσσερα στάδια της νόσου ανάλογα με το βαθμό της σπονδυλικής βλάβης:
| Στάδιο 1 | Οι αλλαγές στους σπονδύλους δεν εκφράζονται, δεν υπάρχουν έντονα συμπτώματα. Σε αυτό το στάδιο, η θεραπεία δίνει ένα καλό αποτέλεσμα: είναι δυνατή η αποκατάσταση του κατεστραμμένου ιστού. |
| Στάδιο 2 | Αυτό το στάδιο χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση μικροπραγμάτων στους σπονδύλους, μειωμένη κινητικότητα. Οι σπόνδυλοι αρχίζουν να μετατοπίζονται σε σχέση μεταξύ τους. Η θεραπεία απαιτεί πολλή προσπάθεια και χρόνο. |
| Στάδιο 3 | Οι σπονδυλικοί δίσκοι γίνονται λεπτότεροι σε τέτοιο βαθμό ώστε να εμφανίζονται προεξοχές και κήλες. Η κινητικότητα μειώνεται στο ελάχιστο. Σε αυτό το στάδιο, τα νεύρα τσιμπήθηκαν, η εργασία των εσωτερικών οργάνων διακόπτεται. Εάν δεν ξεκινήσετε τη θεραπεία, αυτό θα οδηγήσει σε αναπηρία. |
| Στάδιο 4 | Υπάρχει πλήρης αραίωση των δίσκων, η λειτουργία της σπονδυλικής στήλης διακόπτεται, η διαδικασία καταστροφής του οστικού ιστού βρίσκεται σε εξέλιξη. Τα νευρολογικά συμπτώματα είναι έντονα. |
Η θωρακική οστεοχόνδρωση έχει κυματιστό χαρακτήρα, δηλαδή, περιόδους ύφεσης και επιδείνωσης εναλλάσσονται.
Λόγοι
Μέχρι τώραδεν έχουν εξακριβωθεί οι ακριβείς αιτίες της νόσου. Στην ιατρική, υπάρχουν πολλές θεωρίες σχετικά με αυτό το θέμα, αλλά καμία από αυτές δεν δίνει ακριβή εξήγηση για το γιατί ξεκινά η διαδικασία εκφυλισμού του νωτιαίου χόνδρου. Ο κύριος «ένοχος» αναγνωρίζεται σε όρθια πεζοπορία.
Λαμβάνονται υπόψη παράγοντες πρόκλησης:
- Κληρονομικότητα.
- Συγγενείς δυσπλασίες της σπονδυλικής στήλης.
- Μολυσματικές ασθένειες.
- Παχυσαρκία.
- Υποδυναμική.
- Παραμονή μακράς διάρκειας σε μία θέση.
- Μη ισορροπημένη διατροφή, στην οποία υπάρχει έλλειψη βιταμινών και μετάλλων.
- Τραυματισμοί στην πλάτη.
- Αλλαγές που σχετίζονται με την ηλικία.
- Μεγάλη σωματική δραστηριότητα (κατά τη διάρκεια αθλητικών ή σχετικών με την εργασία).
- Επίπεδα πόδια.
- Εγκυμοσύνη.
- Παρατεταμένο άγχος.
- Κάπνισμα.
Συνέπειες
Εάν δεν αντιμετωπιστεί, οι συνέπειες της οστεοχόνδρωσης μπορεί να είναι καταστροφικές.Οι εκφυλιστικές αλλαγές προκαλούν την εμφάνιση κήλης της σπονδυλικής στήλης. Η συμπίεση των νεύρωνοδηγεί σε απώλεια αίσθησης στα άκρα. Η πιο σοβαρή επιπλοκή είναι η παράλυση των χεριών ή των ποδιών.
Επιπλέον, τοδιακόπτει τη λειτουργία όλων των εσωτερικών οργάνων και συστημάτων: καρδιαγγειακά, ουροποιητικά, πεπτικά. Ο ασθενής αναπτύσσει βλαστική-αγγειακή δυστονία. Το γεγονός είναι ότι τα νωτιαία αγγεία συμπιέζονται, η παροχή οξυγόνου στον εγκέφαλο διακόπτεται. Ο ασθενής παρουσιάζει συνεχείς πονοκεφάλους, κρίσεις πανικού, διαταραχές του ύπνου. Η ενδοστοπική νευραλγία είναι επίσης συνέπεια της οστεοχονδρωσίας.
Συμπτώματα
Το πρώτο σύμπτωμα της νόσου είναιαίσθημα έντασης στους μύες της πλάτης. Στη συνέχεια, ένας βαρετός πόνος στην πλάτη ενώνεται. Άλλες εκδηλώσεις μπορεί να είναι παρόμοιες με σημάδια άλλων ασθενειών, για το λόγο αυτό, η εκφυλιστική θωρακική νόσος του δίσκου ονομάζεται «χαμαιλέοντας».
Τα κύρια συμπτώματα της νόσου είναι:
- goosebumps;
- πόνος στο στήθος;
- πυροβολώντας πόνο μεταξύ των ωμοπλάτων, ειδικά όταν γυρίζετε το σώμα.
- ζάλη;
- λιποθυμία;
- πιέζοντας πόνο στην περιοχή της καρδιάς.
- πρήξιμο των χεριών και των ποδιών;
- αίσθημα μούδιασμα στα χέρια.
- δυσπεψία;
- μειωμένη σεξουαλική λειτουργία.
- βραχυπρόθεσμος οξύς πόνος στην περιοχή των πλευρών.
- κόπωση, μειωμένη απόδοση
- γενική αδιαθεσία.
Διαγνωστικά
Ένας γιατρός μπορεί να κάνει διάγνωση πραγματοποιώντας μια ολοκληρωμένη εξέταση
Είναι σημαντικό να διαφοροποιηθεί η οστεοχόνδρωση από άλλες ασθένειες του σκελετικού συστήματος, όπως:
- ρευματοειδής αρθρίτιδα;
- οστεομυελίτιδα;
- σπονδυλοπάθεια.
Είναι επίσης σημαντικό να αποκλειστούν ασθένειες εσωτερικών οργάνων:
- ισχαιμία;
- καρδιακή προσβολή;
- γαστρίτιδα;
- έλκος στομάχου;
- παγκρεατίτιδα;
- πέτρες στα νεφρά;
- πυελονεφρίτιδα;
- όγκοι.
Εργαστηριακές και οργανικές μέθοδοι χρησιμοποιούνται για τη διάγνωση:
- Εξέταση αίματος. Υπάρχει μια μικρή αύξηση στα λευκοκύτταρα και το ESR.
- Εξέταση αίματος για ηλεκτρολύτες. Με την οστεοχόνδρωση, το επίπεδο ασβεστίου στον ορό μειώνεται.
- Γενική ανάλυση ούρων.
- Βιοχημεία αίματος.
- Ακτινογραφία της σπονδυλικής στήλης. Σας επιτρέπει να εντοπίσετε παραμόρφωση δίσκου, μετατόπιση των σπονδύλων, παρουσία κήλης.
- MRI. Με τη βοήθεια εικόνων ανά στρώμα, καθορίζεται ο βαθμός εκφυλιστικών αλλαγών στη σπονδυλική στήλη.
- Μυελογραφία. Αυτή είναι μια εξέταση ακτινογραφίας της σπονδυλικής στήλης χρησιμοποιώντας αντίθεση. Σας επιτρέπει να εκτιμήσετε την κατάσταση της ροής του αίματος στα αγγεία της σπονδυλικής στήλης.
Θεραπεία
Η θεραπεία της νόσου πραγματοποιείται σε εξωτερικούς ασθενείς. Για αυτό, χρησιμοποιούνται συντηρητικές μέθοδοι.Η θεραπεία επικεντρώνεται σε:
- ανακούφιση από τον πόνο;
- μείωση της φλεγμονής;
- εξάλειψη της συμπίεσης των νευρικών απολήξεων.
- αποκατάσταση ιστού χόνδρου.
Εάν ο ασθενής έχει έντονο πόνο, είναι απαραίτητο να του παρέχεται ανάπαυση στο κρεβάτι. Με σύνδρομο σοβαρού πόνου, πραγματοποιείται αποκλεισμός νοβοκαΐνης. Ταυτόχρονα, τα σταγονόμετρα τοποθετούνται με μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα.
Μέθοδοι θεραπείας της οστεοχόνδρωσης
Η φαρμακευτική αγωγή περιλαμβάνει τα ακόλουθα φάρμακα:
| Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα | Ανάλογα με τη σοβαρότητα, τα προϊόντα μπορούν να εγχυθούν, χάπια ή αλοιφές. |
| Ανακουφιστικά πόνου | - |
| Χαλαρωτικά μυών | Χρησιμοποιήστε το εάν υπάρχει σπασμός των μυών της πλάτης. |
| Chondroprotectors | Επαναφορά ιστού χόνδρου. |
| Διουρητικά | Μειώστε το οίδημα. |
| Βιταμίνες ομάδας Β | Για γενική ενίσχυση των μυών της πλάτης, της σπονδυλικής στήλης και του κεντρικού νευρικού συστήματος |
Σε 3 και 4 στάδια της νόσου, η θεραπεία είναι πιο σοβαρή. Τα ορμονικά φάρμακα συνταγογραφούνται.
Μασάζαυξάνει τον τόνο των μυών της πλάτης, ανακουφίζει τον πόνο.Χρησιμοποιούνται οι ακόλουθοι τύποι μασάζ:
- κλασικό;
- διάστικτο;
- κονσέρβες.
Η φυσιοθεραπείασυνταγογραφείται στο στάδιο της ύφεσης, η οποία πραγματοποιείται υπό την επίβλεψη ειδικού. Οι ασκήσεις στοχεύουν στην ενίσχυση του μυϊκού κορσέ, στην αύξηση της κινητικότητας της σπονδυλικής στήλης και στην ανακούφιση της συμπίεσης των νευρικών ριζών. Ο μεταβολισμός του ασθενούς βελτιώνεται.
Η φυσιοθεραπείαέχει ένα καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα, ειδικά σε 1-2 στάδια. Συνιστάται η διεξαγωγή αρκετών μαθημάτων ετησίως για την αποφυγή επιδείνωσης. Χρησιμοποιούν μαγνητοθεραπεία, έκθεση λέιζερ, υπερήχους, ηλεκτροφόρηση.
Χειροκίνητη θεραπείαείναι μια αναντικατάστατη μέθοδος για τη θεραπεία της οστεοχόνδρωσης. Η κυκλοφορία του αίματος αποκαθίσταται, η διατροφή των σπονδυλικών ιστών βελτιώνεται. Τα προσόντα ενός ειδικού έχουν μεγάλη σημασία.
Σπονδυλική έλξηείναι αμφιλεγόμενη μέθοδοςΜερικοί γιατροί πιστεύουν ότι αυτό, αντίθετα, επιδεινώνει την κατάσταση του ασθενούς. Η ουσία της έλξης είναι η αύξηση του μεσοσπονδύλιου χώρου χρησιμοποιώντας ειδικό εξοπλισμό. Σε κάθε περίπτωση, αυτή η μέθοδος πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή.
Βελονισμός. Η επίδραση στα ενεργά σημεία όχι μόνο ανακουφίζει τον πόνο, αλλά επίσης εξισορροπεί την ψυχή του ασθενούς.
Ακολουθώντας μια ειδική δίαιτα. Υποθέτει ότι μειώνεται η διατροφή των ζωικών λιπών, μια αύξηση της ποσότητας των φυτικών τροφών. Η διατροφή πρέπει να είναι ισορροπημένη για να παρέχει στον οργανισμό βιταμίνες και μέταλλα.
Το αποτέλεσμα της θεραπείας επιτυγχάνεται συνδυάζοντας διάφορες θεραπείες. Η χειρουργική θεραπεία είναι εξαιρετικά σπάνια εάν δεν υπάρχει επίδραση συντηρητικής θεραπείας.
Πρόβλεψη και πρόληψη
Η πρόγνωση της νόσου εξαρτάται από τον βαθμό της σπονδυλικής βλάβης.Είναι αδύνατο να θεραπευτεί πλήρως η ασθένεια σε 2-4 στάδια. Η σωστά επιλεγμένη θεραπεία μπορεί να ανακουφίσει μόνο τη φλεγμονή και να σταματήσει την εξέλιξη της νόσου. Με τη σωστή θεραπεία, επιτυγχάνεται το στάδιο της ύφεσης, το οποίο πρέπει να διατηρηθεί με προληπτικές μεθόδους.
Η πρόληψη της οστεοχόνδρωσης είναι:
- διατήρηση υγιούς τρόπου ζωής.
- προσήλωση στη σωστή διατροφή.
- αποκλεισμός υπερβολικής σωματικής άσκησης.
- αποφεύγοντας να βρίσκεστε σε μια θέση για μεγάλο χρονικό διάστημα
- απώλεια βάρους;
- έγκαιρη θεραπεία μολυσματικών ασθενειών.
Συμπέρασμα
Η οστεοχόνδρωση της θωρακικής περιοχήςείναι μια σοβαρή ασθένεια που "γερνάει" κάθε χρόνο. Λόγω της ελάχιστης κινητικότητας αυτής της σπονδυλικής στήλης στο αρχικό στάδιο, η ασθένεια δεν εκδηλώνεται.
Τα συμπτώματα δεν είναι συγκεκριμένα, επομένως υπάρχουν υποψίες για άλλες παθολογίες εσωτερικών οργάνων. Είναι σημαντικό να πραγματοποιηθεί μια διαφορική διάγνωση προκειμένου να γίνει ακριβής διάγνωση και να συνταγογραφηθεί κατάλληλη θεραπεία.
Η ασθένεια αντιμετωπίζεται με συντηρητικές μεθόδους, που χρησιμοποιούνται σε συνδυασμό. Η χειρουργική επέμβαση είναι εξαιρετικά σπάνια εάν προκύψουν σοβαρές επιπλοκές. Ελλείψει σωστής θεραπείας, τα εσωτερικά όργανα του ασθενούς διαταράσσονται και η ποιότητα ζωής επιδεινώνεται σημαντικά.
Οι αρνητικές συνέπειες μπορούν να αποφευχθούν με τη βοήθεια σωστά επιλεγμένης θεραπείας και την τήρηση προληπτικών μέτρων.